Henna, Grieks & TROTS !

Fijne sinterklaas allemaal! Voor diegene die het vieren hopelijk hebben jullie een fijn familie feest gehad met lekker veel pepernoten omnomnom. 

Ik begin dit verhaal met een echte mijlpaal! Ik heb mijn eerste punt namelijk terug. Ze hanteren hier een %-beoordelingsschaal. Als je 40% haalt heb je een voldoende en 70% of hoger is echt erg goed, een van de hoogste punten om hier te halen is een 7,5 (75%). Mijn eerste punt was voor het vak Software Development (ja programmeren dus…) Voor mijn werkstuk over de ontwikkeling van een algoritme kreeg ik maar liefst een 9,4 (94%). En dit is een van de weinige keren dat ik echt vol zelfvertrouwen zeg ik ben TROTS! (ja dat zou ik misschien wel wat vaker moeten zeggen…) Maar wauw, ik een 9,4 voor een vak totaal buiten mijn ‘studie/vakgebied’ en ook nog in een ander land, en als extra kers op de taart Meg die me vertelt dat ze nog nooit heeft gehoord dat iemand zo’n hoog punt heeft gehaald op de hele universiteit.  Ik vond dit wel een goed verhaal om mijn blog mee te beginnen! 

Christin (het meisje van de fotoshoot) studeert media en kan dus ook erg goed tekenen (ze doet me een beetje aan Tante Karin denken: video, foto, tekenen ze kan het allemaal!) Ze had henna gekocht en vroeg of ik dat ook wilde. Ik heb dat altijd al een keertje willen proberen maar het was of te duur of ik was bang dat het in mijn huid zou trekken/zou ontsteken. Zij had al op haar arm geprobeerd en binnen een week was het weg, dus waarom niet! Ze tekende zo uit losse pols (alsof het niets was) deze super gave henna op mijn hand! Ik vond hem echt te gek en hij is nu alweer bijna weg dus dat is ook mooi meegenomen haha. 

Oh en omdat jullie mijn vorige eetfoto’s leuk vinden nog een paar kiekjes van deze week. De wortelfrietjes van Meg en mij (oh dit was zo lekker, het tipte bijna aan echte vlaamse friet, bijna… want friet van mijn oma’s kan niks of niemand vervangen). En deze aubergine, spinazie & feta rolletjes maakte ik met Josefine en Fleur. 

   
Meg wilde graag meedoen met de mannen aan Movember maar dat gaat nogal moeilijk, dus haar eerste poging: haar benen niet scheren…. dat is hem (gelukkig) niet geworden, haar tweede poging: de hele maand niet drinken. Dat heeft ze volgehouden! En 30 November ’s avonds had ze dan ook een fles wijn gekocht om het te vieren en ik kon ein-de-lijk mijn roze wijnglazen gebruiken!

Vrijdag had ze een gala en kroegentocht van de rugby club, ja ze was zaterdag dus helemaal niets waard, een pizza als ontbijt en klagen over hoe ze nooit meer zou drinken. Maar een ding was zeker: haar haar zat goed! Ik mocht haar haar doen voor het gala en tadaaaaa (lijk ik toch ook op mijn mama!). Oh en Meg was trouwens niet de enige die klaagde over nooit meer drinken. Het blijkt namelijk geen goede combi om bijna niets te eten en dan wodka te drinken, voelt een beetje alsof je op een boot aan het slapen bent en je kan van de wc afvallen enzo… 

Zaterdag had ik eindelijk een dagje met bijna niks, ik liet mijn nagels doen (kerststijl oh yeahhhh), ik maakte mijn essays grotendeels af (woe-hoe) en had een pyjamadag met Disney films. Vandaag heb ik voor het eerst in 4 weken (!!!) zonder wekker geslapen, heer-lijk! En ik ben met Meg & Pete naar de kerstmarkt geweest en we hebben het huis kerst-klaar gemaakt :) De kerstmarkt had weer erg veel lekkere hapjes en ik heb mezelf getrakteerd op een een in chocolade gedipte aardbei omnomnom.

En we hebben met z’n drietjes een griekse avond gehouden met heerlijk eten. Gigantes bonen, zelfgemaakte tzatziki, wijnbladeren gevuld met rijst, bladerdeeg gevuld met feta en spinazie en lekker salade. 

Voor diegene die Facebook hebben jullie weten dit al, maar als je iets op FB plaatst krijg je precies 1 jaar later een melding zo van ‘hoi dit plaatste je precies 1 jaar geleden’ als een soort herinnering. Ik kreeg ook zo’n herinnering deze week, over mijn motto voor 2016: 

Vorige jaar met kerst en de periode daaromheen voelde ik me niet helemaal op & top en ik weet nog maar al te goed dat tante Yo zei ‘over een jaar zitten we hier weer, en dan zeggen we: hier was het goed voor!’, ik dacht ja tuurlijk joh, je moet iets zeggen om me op te vrolijken he. (een voordeel trouwens als jeje slecht voelt kom je niet aan van al die lekkere kerstchocolaatjes!) Maar toen ik deze melding kreeg en de quote las ‘volg je hart en intuïtie want die weten gek genoeg al waar je heen moet en wat je moet doen’ en ‘doe wat je zelf wilt, leef niet een leven om te voldoen aan wat anderen van je verwachten’ moest ik meteen aan tante Yo denken. Ik denk dat ik deze kerst kan zeggen ‘dit is waar het goed voor was!’ (oh wat stom moet bijna huilen joh als ik dit typ ahahahahaha). 

De deadline voor deze exchange was maandagochtend om 9 uur en ik ben zondagavond om 11 uur impulsief begonnen met mijn aanmelding (niets voor mij zo laat ergens mee beginnen, dat zegt genoeg). Ik wilde weg van alles en iedereen in Best, ik moest mijn hoofd leegmaken en toen Moosje verdween was het helemaal klaar. En weetje, ik had geen betere keuze kunnen maken. Poosje krijg ik nooit meer terug, maar Tiddy is wel terug. Ik ben moe, maar moe van leuke dingen en genieten, niet moe van verdriet en pijn. Leuke dingen doen & bezoeken, genieten met vrienden, school komt allemaal wel goed, lekker sporten en weten dat mensen je thuis missen en niet vergeten zijn. Ik voel me schuldig als ik denk aan de tranen van oma, opa, oma, mama, papa, Romée, tante Jannus, tante Yo, Inge & de kids etc, maar ik weet zeker dat als jullie me weer zien (en Inge heeft dat al bevestigd toen ze hier was) dat jullie zien dat het het meer dan waard was! En ja waarschijnlijk ik heb ik wallen onder mijn ogen als jullie me weer zien maar dat is waarschijnlijk omdat ik hier LEEF en probeer de volle 24 uur uit iedere dag te halen! En het motto voor 2017, doorgaan met wat ik bereikt heb want alles kan, ik ben weer blij en ik kan zelfs programmeren! (en verdomd goed ook -> 9,4!). 

En om af te sluiten kan ik jullie iets vertellen over mijn top secret project. Ik weet eigenlijk niet of ik dat jullie wel verteld heb of dat ik het toch weer verwijderd heb uit mijn blog begin November. Nou ja hoe dan ook nog iets om redelijk trots op te zijn! Ik kwam tot de conclusie dat ik hier nog geen 1 x junk/fastfood op heb (afgezien van de in sla-verpakte burger dan…). Meg ging voor No Alcohol November maar dat besloot ze nadat ik vertelde wat mijn Movember plan was. No C* November -> *Crips, Chocolate, Cookies, Cake, Candy & Co. Ik besloot dit 5 weken (november + een beetje) vol te houden en gaf mezelf 5 cheatdays maximaal en extra naar de sportschool. Maar goed nu is het niet zo dat ik normaal 9 maaltijden op een dag heb en repen chocolade eet ofzo, maar af en toe een lekker stukje chocolade of biscuitje bij de thee of chipjes bij een familie-filmavondje kan ik gek genoeg echt waarderen ja. 
Voor de oplettende lezer misschien heb je er de afgelopen weken al wat gespot maar zo eerlijk als ik ben zet ik ze hier voor je op een rijtje:

- een stroopwafel & celebration chocolaatjes -> mijn maandelijkse duivel week waarbij je chocolade moet hebben was aangebroken
- de 2 cupcakes van de bakclub -> maar ter compensatie geen avondeten
- de brownies van de bakclub -> wie kan dat weerstaan… 
- mijn stapavond met veel te veel wodka die eindigde in m’n eentje in de keuken met heerlijke sultana koekjes

Ja en eigenlijk was dat het, ik helemaal trots JEEJ 4 dagen in 5 weken. Totdat oma besloot me dit te sturen: 

(Oh even tussendoor en meer BH’s!!! Ik heb er nu ongeveer 300 verzameld en er is meer! Super trots dat ik met jullie hulp kan bijdrage aan de strijd tegen kanker. )

Maar weer verder, ik kocht geen ‘slechte’ dingen en tja wat je niet hebt kan je ook niet eten. Ik gaf de werknemers hier stroopwafels & banketstaaf, Sophie de M&M’s, Meg de drop en de pepernoten & speculaasjes legde ik in de kast. De speculaasbrokken had ik op tafel in de keuken gezet maar uiteindelijk zat een deel daarvan in mijn maag… Dus cheatday nummero 5. Ik nam iedere week een foto en wow VERSCHIL! Ik ga deze foto’s niet op mijn blog zetten omdat ik dan ten eerste privé vindt en ten tweede jullie misschien geen verschil zien wat niet leuk is voor mij haha of denken wat een oliebolletje. Overigens diegene die me echt kennen weten dat ik vrij schizofreen ben als het om mijn uiterlijk gaat: ik kan mezelf mooi vinden in dat jurkje en 1 uur laten kan ik mezelf een vacuum verpakte rollade vinden in datzelfde jurkje. Ik was super trots en nu vind ik mezelf alweer een vol roomsoesje / zie ik al geen verschil meer met begin en eind november. Ik moet er nu gewoon om lachen, ik spoor toch ook niet he hahahaha. 

Ach ik heb het in ieder geval volgehouden, en dat was nog iets om trots op te zijn! (en stiekem hoop ik dat jullie het zien als ik terug ben, naast de grote glimlach op mijn gezicht :-)! )  En het volhouden van No C November betekent dat ik volgende week met tante Jannus optimaal kan genieten, want ik heb een verassing voor haar in petto als ze hier is… Ik heb er zin in… Maar eerst nog een weekje school ‘overleven’ . Tot schrijfs! XXX