BACK IN BRADFORD!

I’m back!!! Of ik ben juist weer weg, maar net hoe je het bekijkt! I’m back voor wat betreft het schrijven zullen we maar zeggen. Ik schrijf een deel van deze blog terwijl ik in het vliegtuig zit, want ik was even vergeten dat ik ipv vanochtend als een gek te leren en sporten ook in het vliegtuig had kunnen leren. Maar nu kan ik me bezig houden met terugblikken op super fijne tijd thuis en mensen kijken (als ik dat nu kon doen op het strand of met een cocktail was het net iets leuker maar je kunt niet alles hebben he!). Links van me een baby en voor me nog een, maar nog geen geluid dus prima. Oh en een man, van ongeveer 2 meter, die aan de kant van het raam zit. Denk dat hij straks wel pijn in z’n nek heeft aangezien hij mee moet buigen met de bolling van de ‘vliegtuigmuur’. Ik zit wel heerlijk achteraan en aan het gangpad in het vliegtuig dus Tiddy is straks als eerste in Manchester! 

Maar de 2,5 week weer in Nederland, tja, het begon natuurlijk met die enorme verrassing. Ik kan me nog steeds niet voorstellen wat iedereen gevoeld moet hebben op dat moment. Het was zo gek om te zien hoe blij en emotioneel iedereen was om mij, gewoon Tiddy, weer te zien. Dat gaf een enorm fijn en warm gevoel. Het was ook fijn om weer terug te zijn, iedereen te zien en te laten zien dat ik het super fijn heb gehad en mezelf weer ben. Ik heb een hoop leuke dingen gedaan maar ook de simpele dingen zoals op de bank met z’n viertjes een Nederlands televisieprogramma kijken of tussen het leren door even met mama naar de supermarkt een frisse neus halen. 

Ik heb heerlijk kerst gevierd met de hele familie en weer rond de 200 oliebollen gebakken zoals Opa altijd gedaan heeft. 

Het idee om na mijn No C November met kerst helemaal los te gaan ging alleen niet door. De meeste mensen die mijn blog lezen weten (en hebben het ook gezien): ik stond helemaal onder de uitslag, voelde me enorm moe en mijn gewrichten deden zeer. Een plan van heuuhhhh etennnn ging over tot ‘kijk naar links want rechts staat de tzatziki’. Maar geen negatief gedoe in dit verhaal, we weten allemaal hoe het zit en ik heb nog ongeveer 2,5 week te gaan voor ik een nieuwe test heb. Dan heb ik mijn strenge dieet volgehouden en hopelijk komt er dan een specifieke allergie uit en mag ik bepaalde dingen weer wel eten. Want tjjaaa 200 oliebollen bakken en er zelf geen mogen op eten, geen tzatziki in de griek en geen CHOCOLADE, dat zijn geen grappen. Lichtpuntje: ‘je mag wel sporten’ heuhhh goed zo dokter, daar ben ik het dan wel weer mee eens. In plaats van oliebollen heb ik voor mezelf deze kaneelrolletjes maar gemaakt, en al zeg ik het zelf JAM-MIE.

Mijn oud en nieuw was sowieso erg leuk, met een hele groep vrienden en vriendinnen naar het klokgebouw en een gezellig feest gehad. Ik was precies op tijd thuis, 7 u ’s ochtends, dacht nog ‘ga ik even ontbijten en douchen of slapen?’ Nou uiteindelijk toch maar gaan slapen maar om 11 u wakker want ik had honger. Even ontbeten en toen enorm sociaal gedaan -> mijn deken gepakt en beneden op de bank verder geslapen. Maar rond 16.30 was ik wakker en helemaal klaar voor mijn heerlijke vette friet met mayo. #goede-voornemens-beginnen-pas-2-januari :-)

Ik ben ook met Remco naar de toppers geweest. Dit keer de kersteditie in Rotterdam. Super gezellig weer samen na 3,5 maand en enorm veel gelachen, en gezongen natuurlijk in onze mooie kerstoutfits. Oh en een extra leuk feitje onze overnachting bij vd Valk was 0,82 cent door een fout, GO REMCO, goed gedaan! haha 

Thee heb ik ook genoeg gedronken met mn lieve Annie, Bo en Lis die meteen op bezoek kwamen om bij te kletsen en verder nog een hapje eten af en toe, een avondje dansjes doen of een random avontuur. Gewoon weer fijn zoals het was voor ik wegging! 

Maar er kan wel vermeld worden dat ik twee nieuwe vriendinnen heb. Ollie & Pip. Ze lijken precies op Moosje, zijn net zo lief en net zo baldadig, zo denken we nog elke dag aan Moosje. Speeltjes hoef je niet te kopen want alles wat ‘gewoon’ is, is interessant (flessendopjes, een lepel, een gordijn, een tas etc). Gelukkig helpen ze me wel met leren zoals je ziet: 

   
Maar al snel zijn ze net zo klaar met leren als ik en wordt het in mijn pen bijten, op mijn blaadje liggen, mijn pen van tafel gooien, mijn flesje water omduwen, boven op mijn laptop liggen en anders gewoon om de beurt over mijn laptop heen lopen. 

Als ik terug ben krijgen we ook eindelijk de nieuwe keuken. Ik heb mooi geen last van al het breken, zagen en leven in stof, muwhahaha. Ik ga weer naar mijn andere ‘thuis’ en daar lekker in de keuken koken. Ik houd jullie natuurlijk wel op de hoogte wat betreft mijn gezonde creaties. Ik heb 4 toetsen en al genoeg geleerd dus deze 2,5 week zullen nog wel redelijk relaxt worden met een droevig einde. Man wat ga ik iedereen missen hier, maar daar ga ik nu niet te veel aan denken! Straks weer lekker bij Meg & Soph. 

Oh en ondertussen ben ik er ook achtergekomen dat mijn lichaam niet helemaal matcht met een ryanair vliegtuigstoel. Ik ben te klein, of ik moet als een zak aardappels in elkaar gezakt zitten of ik zit rechtop met een rare knik in mijn nek omdat mijn hoofd het hoofdsteuntje niet fatsoenlijk kan bereiken. Thank god dat Engeland maar 1,5 u vliegen is! Nou ik doe mijn laptop even weg, een dutje doen ofzo en straks als ik eenmaal ‘thuis’ (soort van) ben schrijf ik weer verder.

——
Nou dat dutje, dat werd hem dus want baby nummer 1 was wel klaar met vliegen ' ja ik ook baby maar het gaat nu eenmaal niet anders!'. En toen stond ik klaar met mijn handbagage voor de uitgang (weetjewel zo'n irritant persoon die er staat zodra het tekentje 'gordel los' aangaat), zegt die steward doodleuk 'ja denk dat we achter geen trap krijgen, dat is soms zo'. Nou, mijn hoofd op dat moment, dat kunnen jullie je waarschijnlijk wel inbeelden :-)... Maar we kregen toch een trap muwhaha snelle Tiddy! De steward zei dat dat speciaal voor mij was nou meneer: bedankt he! En ook bedankt Kevin, die ik ken en op Eindhoven airport tegen kwam en me door de business & priority rijen liet gaan #princess-Tiddy. 

Maar ik ben er weer: HEERLIJK! Een ‘lange’ reis zit erop met allerlei vrienden die ik gemaakt heb op het vliegveld of in het vliegtuig, maakt reizen net wat leuker he haha. Net alles uitgepakt, boodschappen opgehaald, even snel wat gekletst en nu een douche en slapen! Morgen weer een dag met leren, de andere studenten opzoeken en even uitrusten want sporten, leren en reizen met die medicijnen vraagt toch wel veel… welterusten!